τετρασπόριο

το, Ν

βοτ. καθένα από τα τέσσερα ταυτόσημα σπόρια που παράγονται άμεσα από τη μειωτική διαίρεση η οποία πραγματοποιείται σε ένα τετρασποριάγγειο και η βλάστηση τών οποίων θα δώσει ένα γαμετόφυτο μονογενές ή ερμαφρόδιτο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. tetraspore < τετρ(α)-* + σπόρος].